θαμπερός

-ή, -ό

1. αυτός που, λόγω τού δυνατού φωτός ή τής ισχυρής ακτινοβολίας, φέρνει θάμβος στην όραση, ο εκθαμβωτικός («θαμπερά καλοκαιριάτικα μεσημέρια»)

2. (για πράγματα) μαύρος, σκοτεινός

3. (για την ατμόσφαιρα ή τη θάλασσα) ομιχλώδης, ζοφώδης («τα θαμπερά πελάγη»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < θάμπος (< θάμβος) ή < θαμπός (< θαμβός), αναλόγως τής σημασίας του].